Mika jest piętnastoletnim chłopcem, mieszkającym w niemieckim Monachium. Po szokującym dla niego rozstaniu z Sandrą, próbuje zacząć normalne życie...
Pewnego dnia, podczas śledzenia swojej byłej i jej koleżanek nastolatek ostaje w kawiarni Freak City. Jest to specyficzne miejsce.. Wszędzie jest ciemno, tak aby 'normalni' ludzie mogli poczuć się jaki niewidomi. W kawiarni chłopak spotyka kilka naprawdę miłych osób, w tym Leę- głuchoniemą, acz piękną dziewczynę, do której Mika czuje wielką sympatię...
Już od dawna nie miałam tak sprzecznych uczuć przy recenzowaniu książki. Z jednej strony powieść jest magiczna i jedyna w swoim rodzaju, a z drugiej przewidywalnym, pozbawionym akcji powieścidłem. Żeby nie było tak brutalnie zacznę od zalet ;).
Niewątpliwym atutem tej powieści jest postać głównego bohatera, czyli Miki. Sam fakt, że naszym narratorem jest chłopiec, a nie dziewczyna, wpłynął na moją ocenę. Mimo, że nastolatek podejmuje wiele głupich decyzji, a czasami zachowuje się jak rozwydrzony bachor wzbudza w sobie sympatię i naprawdę można go polubić. Kolejną zaletą są pozostali bohaterowie. Autorka we wspaniały sposób wykreowała, zarówno mądre młode osoby jak i głupiutkie nastoletnie lalki Barbie. Kathrin Schrocke we "Freak City" stara się pokazać na jakie grupy dzieli nastolatków i jak funkcjonują ich światy.
Wad, znalazłam niestety więcej. Pierwszą z nich jest akcja, która rozwija się bardzo powoli i przyspiesza dopiero przy końcu. Przyznam, że podczas czytania miałam ochotę odłożyć lekturę i już nigdy do niej nie wracać. Nie spodobało mi się jak autorka przedstawiła sprawę seksu. Sama jestem nastolatką i przynajmniej w moim otoczeniu chłopcy nie myślą ciągle o jednym, a dziewczyny (przepraszam za określenie) nie puszczają się na prawo i lewo..
Mimo kilku wad, powieść to typowy średniak, który jak każda powieść jednego zaciekawi, a drugiego nie.
MOJA OCENA:
6/10
